R E G U L A M I N P R A C Y
Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Bierawie
(tekst jednolity)
Niniejszy Regulamin jest aktualizacją Regulaminu Pracy Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej
w Bierawie z dnia 13.03.2009 r. obowiązującego od dnia 27.03.2009 r. wprowadzonego w życie zarządzeniem nr 7/2009 z dnia 13.03.2009 r. oraz wprowadzonych zmian:
1. aneks nr 1 z dnia 02.11.2010 r.
2. aneks nr 2 z dnia 29.06.2012 r.
3. aneks nr 3 z dnia 09.01.2017 r.
4. aneks nr 4 z dnia 24.11.2017 r.
5. aneks nr 5 z dnia 15.12.2017 r.
POSTANOWIENIA OGÓLNE
§ 1. Regulamin pracy ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy
i pracowników Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Bierawie.
§ 2. Regulamin pracy stosuje się do wszystkich pracowników, bez względu na podstawę nawiązania stosunku pracy, rodzaj wykonywanej pracy i zajmowanego stanowiska, z uwzględnieniem zasad niedyskryminacji.
§ 3.
Regulamin pracy obowiązuje od momentu nawiązania stosunku pracy. Każdy pracownik jest obowiązany przed nawiązaniem stosunku pracy zapoznać się z treścią regulaminu pracy. Dopełnienie tego obowiązku stwierdza podpisem na formularzu oświadczenia o zapoznaniu się z treścią regulaminu. Wzór formularza zawiera załącznik nr 1 do regulaminu.
Pracodawca aktualizuje treść regulaminu w formie aneksów. Zmiany wynikłe z aneksów wchodzą w życie po dwóch tygodniach od publikacji aneksu na tablicy ogłoszeń w jego siedzibie. Pracodawca prowadzi uporządkowany chronologicznie zbiór aneksów począwszy od dnia wejścia w życie przedmiotowego regulaminu.
Regulamin zawsze znajduje się na tablicy ogłoszeń. Do powszechnego zaznajomienia udostępniany jest tekst jednolity uwzględniający zmiany wynikłe z aneksów.
ORGANIZACJA PRACY
§ 4. Pracodawcą jest Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Bierawie, który organizuje proces pracy oraz wyznacza prawa i obowiązki wynikające ze stosunku pracy, w zakresie obowiązujących norm prawa.
§ 5.
1. Za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje dyrektor zakładu albo inna osoba upoważniona do tego pisemnie przez dyrektora.
2. Czynności z zakresu prawa pracy wobec dyrektora zakładu wykonuje Wójt Gminy Bierawa.
§ 6.
Na tereny zakładu pracy nie wolno wnosić alkoholu, przebywać w stanie pod wpływem alkoholu oraz spożywać alkoholu.
Palenie tytoniu na terenie zakładu pracy może odbywać się w miejscach wydzielonych do palenia.
PODSTAWOWE PRAWA I OBOWIĄZKI PRACODAWCY
§ 7. Pracodawca jest obowiązany:
zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami,
organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy,
zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników
w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, zapewnić pracownikom odzież ochronną, roboczą i środki ochrony indywidualnej oraz dopilnować, aby te środki były stosowane zgodnie z przeznaczenie,
terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie,
ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
zaspokajać, w miarę posiadanych środków, socjalne potrzeby pracowników,
stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy,
prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników,
wpływać na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego,
stosować zasady równouprawnienia kobiet i mężczyzn w realizacji stosunku pracy, oraz udostępnić pracownikom tekst przepisów dotyczących równego traktowania kobiet i mężczyzn w zatrudnieniu w formie pisemnej informacji rozpowszechnionej na terenie zakładu; zasady zawiera załącznik nr 2 do regulaminu
po rozwiązaniu stosunku pracy niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy,
informować pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą oraz o zasadach ochrony przed tymi zagrożeniami,
przeciwdziałać mobbingowi,
§ 8. Szczegółowe obowiązki pracodawcy
Pracodawca powinien:
1. przed rozpoczęciem pracy, najpóźniej w chwili przystąpienia do pracy, wydać pracownikowi podpisaną umowę
o pracę, umowę o odpowiedzialności materialnej, jeżeli taka jest wymagana oraz zakres czynności, odpowiedzialności i uprawnień, jeżeli ustalenie takiego zakresu jest niezbędne, a także inne niezbędne dokumenty, a pisemne pokwitowanie odbioru opisanych dokumentów złożyć do akt osobowych,
2. zapoznać pracownika z regulaminem pracy i innymi regulaminami oraz instrukcjami obowiązującymi na jego stanowisku pracy,
3. w ciągu siedmiu dni dopełnić obowiązku określonego art. 29 § 3 KP, w formie informacji według wzoru określonego w załączniku nr 3 do regulaminu,
4. przed rozpoczęciem pracy przeszkolić wstępnie pracownika w zakresie bhp i ochrony przeciwpożarowej – ogólne i na stanowisku pracy, stwierdzić na piśmie i za potwierdzeniem przez pracownika fakt odbycia takiego przeszkolenia, przyswojenia znajomości przepisów i zasad bhp i p.poż oraz nabycia umiejętności obsługi środków pracy na stanowisku pracy,
5. poinformować pracownika o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami i stwierdzić ten fakt na piśmie, za potwierdzeniem przez pracownika, w sposób określony w załączniku nr 4 do regulaminu
6. skierować pracownika na wstępne badania lekarskie wykonane przez lekarza medycyny pracy,
7. wydać pracownikowi niezbędną odzież ochronną i roboczą, środki ochrony indywidualnej, środki higieny, przydzielić szafkę lub pomieszczenie do przechowywania wyżej wymienionej odzieży i sprzętu oraz przydzielonych narzędzi i urządzeń, a także sprzęt umożliwiający właściwe zabezpieczenie powierzonego mienia,
8. przekazać pracownikowi protokolarnie pojazdy mechaniczne, samochodowe i przyczepy wraz
z niezbędnym wyposażeniem oraz zaznajomić go ze sposobami rozliczania i ponoszenia odpowiedzialności materialnej za sprzęt i materiały eksploatacyjne,
9. zapoznać pracownika z metodami rejestracji czasu pracy, zobowiązać go do bezwzględnego przestrzegania ustalonego czasu pracy,
§ 9. Pracodawca jest uprawniony:
1. stosować sankcje w stosunku do pracownika naruszającego porządek i regulamin pracy.
2. przy poszanowaniu godności osobistej pracownika, w razie uzasadnionych podejrzeń w przedmiocie naruszenia przez pracownika obowiązku dbałości o mienie pracodawcy dokonać przeszukania osoby, jego rzeczy, biurka lub szafki ubraniowej.
3. do dokonania przeszukania o którym mowa w ustępie 2, także podczas nieobecności pracownika, po przybraniu do tej czynności dwóch innych osób, pod warunkiem sporządzenia z tej czynności odpowiedniego protokółu.
PRAWA I OBOWIĄZKI PRACOWNIKA
§ 10. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa, a w szczególności pracownik obowiązany jest:
przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy,
przestrzeganie wszystkich przepisów, procedur, regulaminów i porządku obowiązującego u Pracodawcy,
przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych,
dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,
przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.
§ 11. Obowiązki szczegółowe
Do obowiązków pracownika należy:
sumienne i staranne wykonywanie powierzonych przez przełożonych zadań, zgodnie z charakterem pracy oraz wywiązywanie się z obowiązków w należyty sposób, w sposób zgodny z prawem, optymalnie wykorzystując do tego dostępne mu środki pracy, wiedzę i doświadczenie zawodowe oraz zasady racjonalnego, a w szczególności ekonomicznego działania,
znajomość przepisów oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej i przestrzeganie ich w procesie pracy, branie udział w szkoleniach, instruktażach i sprawdzianach z tego zakresu oraz stosowanie się do poleceń przełożonych w tym zakresie, używanie zgodnie z przeznaczeniem przydzielonej mu odzieży ochronnej i roboczej oraz środków ochrony indywidualnej wyłącznie w czasie wykonywania pracy określonej w umowie o pracę lub wynikającej z poleceń przełożonych,
dbałość o należyty stan środków pracy i innego mienia pracodawcy oraz ład i porządek w miejscu pracy, zgłaszanie przełożonym uwagi w tym zakresie
używanie środków pracy, w tym pojazdów i sprzętu, zgodnie z ich przeznaczeniem, wyłącznie do wykonywania zadań służbowych, w tym konieczność stosowania się do instrukcji obsługi maszyn i urządzeń,
niezwłoczne zawiadomienie przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego. Niezwłoczne ostrzeżenie współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia o grożącym im niebezpieczeństwie,
zabezpieczenie po zakończeniu pracy, powierzonych mu pomieszczeń i ich wyposażenia, pojazdów, narzędzi, urządzeń, sprzętu, dokumentów, pieczęci, walorów pieniężnych oraz do uporządkowania miejsca pracy; a w szczególności zamknięcie pomieszczeń, w których pracuje, w tym zabezpieczenie przed otwarciem okien
i otworów wentylacyjnych, sprawdzenie czy wyłączone zostały wszystkie urządzenia, które powinny być wyłączone, w tym grzejniki, i grzałki, oraz czy te urządzenia odłączone zostały z sieci, sprawdzenie czy nie pozostały żarzące się niedopałki papierosów lub inne potencjalne źródła pożaru albo nie zabezpieczone środki żrące lub trujące,
utrzymanie czystości i porządku w miejscu pracy,
odbywanie okresowych badań lekarskich,
właściwe odnoszenie się do przełożonych, współpracowników i klientów, mając na względzie w szczególności zasady: współżycia społecznego, kultury osobistej, nadrzędności podstawowych interesów pracodawcy nad interesami partykularnymi, apolityczności w procesie pracy, poszanowania prawa do odmienności poglądów
i wyznania oraz poszanowania innych gwarancji konstytucyjnych,
przejawianie koleżeńskiego stosunku do współpracowników, okazywanie pomocy podwładnym a zwłaszcza pracownikom o krótkim stażu pracy,
noszenie odpowiedniego do charakteru pracy ubioru, odpowiadającego powadze zakładu i wyrażającego szacunek dla petentów i współpracowników, bezwzględne używanie otrzymanej odzieży roboczej i ochronnej oraz uprzejme zachowanie się w czasie pracy,
informowania pracodawcy o zmianie danych osobowych, określonych w art. 221 KP, a w szczególności zmiany nazwiska i adresu,
zwrot przydzielonego mu mienia Pracodawcy oraz uregulowanie zaległych należności, w razie ustania stosunku pracy, niezależnie od przyczyny jego ustania
bezwzględnie zabronione jest samowolne usuwanie przez pracownika osłon i zabezpieczeń maszyn i urządzeń oraz czyszczenie lub naprawianie ich pod napięciem elektrycznym powyżej 24 V.
powstrzymanie się od palenia tytoniu w pomieszczeniach użytkowanych przez zakład, poza palarniami,
w pojazdach samochodowych i na terenie otwartym w pobliżu zbiorników gazu, instalacji wydzielającej gazy
i terenach pokrytych łatwopalną roślinnością
powstrzymanie się w czasie pracy, za wyjątkiem nagłej konieczności, od prowadzenia rozmów prywatnych ze współpracownikami, za pośrednictwem telefonu i z osobami trzecimi.
§ 12. Prawa
Pracownik jest uprawniony:
1. do wglądu do dokumentacji związanej z jego stosunkiem pracy, w tym do ewidencji płacowej, ewidencji czasu pracy i akt osobowych,
2. do złożenia skargi i wniosków związanych ze stosunkiem i warunkami pracy.
TAJEMNICA W STOSUNKU PRACY
§. 13. Obowiązki pracownika
Pracownik powinien bezwzględnie przestrzegać obowiązków wyznaczonych dla realizacji tajemnicy służbowej, zakładowej i gospodarczej, dbać o publiczny wizerunek pracodawcy i jego partnerów.
W tym celu pracownik, w szczególności powinien przestrzegać następujących reguł:
1. wszelkich informacji wychodzących na zewnątrz zakładu pracy udziela dyrektor lub pisemnie upoważnione przez niego osoby.
2. bez zgody dyrektora lub pisemnie przez niego upoważnionej innej osoby nie można wydawać na zewnątrz, ani udostępniać dokumentów i ich kserokopii zawierających tajemnice gospodarcze, zakładowe, służbowe
i państwowe, w tym związanych z ochroną dóbr osobistych.
3. osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do kontroli działalności pracodawcy mają prawo do kontroli po uprzednim sprawdzeniu dokumentów uprawniających do kontroli i zawiadomieniu o kontroli dyrektora lub w razie jego nieobecności pisemnie upoważnionej osoby. Udostępnieniu i kopiowaniu podlegają tylko te dokumenty, które są niezbędne do wykonania kontroli.
4. materiały dotyczące tajemnic podlegają zwrotowi przed ustaniem zatrudnienia w zakładzie.
5. pracownik nie powinien nigdy:
a) udostępniać nikomu spoza zakładu nie publikowanych i/lub poufnych informacji dotyczących zakładu lub jego partnerów,
b) omawiać spraw personalnych, w tym dotyczących wynagrodzenia, z innymi pracownikami i osobami
z zewnątrz,
c) omawiać spraw dotyczących Pracodawcy z przedstawicielami środków masowego przekazu, jeżeli nie został do tego upoważniony.
WYNAGRODZENIE
§ 14.
1. Wypłata wynagrodzenia za pracę następuje w terminie do dnia 5 następnego miesiąca kalendarzowego.
2. Jeżeli dzień wypłaty jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie za pracę wypłaca się w dniu poprzednim.
3. Wypłaty wynagrodzeń dokonuje się w siedzibie Pracodawcy w godz. od 14:00 do 15:00 w kasie zakładu. Za zgodą pracownika wyrażoną na piśmie wynagrodzenie może być wypłacone na konto bankowe pracownika.
4. Zasady wypłaty wynagrodzenia określa Regulamin Wynagradzania.
OCENA PRACOWNIKA
§ 15. Ocena kwalifikacyjna pracowników dokonywana jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 21.11. 2008r.
o pracownikach samorządowych (Dz.U.Nr.223 poz.1458).
WYRÓŻNIENIA I NAGRODY
§ 16. Za uzyskanie szczególnych osiągnięć i efektów w pracy, za przejawianie specjalnej inicjatywy, mogą być przyznawane wyróżnienia w postaci gratyfikacji pieniężnych lub inne według decyzji pracodawcy. Szczegółowe zasady określa odrębny Regulamin.
Kopia informacji o przyznaniu wyróżnienia lub nagrody składana jest do akt osobowych.
ZASADY I POSTĘPOWANIE W ZAKRESIE PRZESTRZEGANIA TRZEŹWOŚCI
§ 17. Obowiązek sprawowania bieżącego nadzoru nad przestrzeganiem przez podległych pracowników obowiązku trzeźwości ciąży na bezpośrednich przełożonych tych pracowników oraz osobie prowadzącej sprawy kadrowe.
§ 18.W celu realizacji obowiązku trzeźwości pracowników Pracodawca jest zobowiązany:
zapoznawać pracowników w trakcie wstępnych i okresowych szkoleń w zakresie bhp ze skutkami prawnymi naruszania obowiązku trzeźwości.
nie dopuszczać do pracy osób, których stan lub zachowanie wskazuje na spożycie alkoholu,
bardzo surowo reagować na przypadki spożywania alkoholu w czasie pracy lub w miejscu pracy,
DYSCYPLINA PRACY
§ 19.
1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonego porządku, regulaminu pracy, instrukcji, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych pracodawca może stosować kary: upomnienia, naganę.
2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy – pracodawca może również stosować karę pieniężną.
3. Tryb stosowania kar i środki odwoławcze określa kodeks pracy.
§ 20. Za naruszenie regulaminu pracy, wymagające zastosowania procedur dyscyplinarnych uznaje się:
złą lub nieterminową jakość pracy,
nieprzestrzeganie zasad i przepisów bhp i p-poż,
zniszczenie lub uszkodzenie pojazdów, sprzętu, wyposażenia lub materiałów, będących mieniem Pracodawcy,
nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy, spóźnienia do pracy lub opuszczanie stanowiska bez zgody bezpośredniego przełożonego,
przychodzenie do pracy pod wpływem alkoholu albo środków odurzających, albo spożywanie alkoholu lub środków odurzających w godzinach pracy lub na terenie działania Pracodawcy,
zakłócenie porządku pracy u Pracodawcy,
kradzież,
nieprzestrzeganie wewnętrznych regulaminów Pracodawcy,
niesubordynacja w stosunku do przełożonych,
niekoleżeńska postawa wobec współpracowników,
niewłaściwy stosunek wobec petentów, interesantów i przedstawicieli instytucji, z którymi Pracodawca utrzymuje kontakty w ramach swoich zadań,
nieprzestrzeganie obowiązku zachowania tajemnicy,
wykonywanie prac nie związanych z zadaniami wynikającymi ze stosunku pracy, samowolne wykorzystywanie narzędzi, sprzętu i pojazdów do celów nie związanych z działalnością Pracodawcy.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ MATERIALNA PRACOWNIKÓW
§ 21.
Pracownik odpowiada za szkodę wyrządzoną pracodawcy według przepisów dotyczących odpowiedzialności materialnej pracowników.
Nadzór nad mieniem pracodawcy sprawują wyznaczeni pracownicy,
Powierzenie pracownikowi mienia z obowiązkiem zwrotu lub wyliczenia dokonuje się na podstawie protokołu zdawczo – odbiorczego lub poprzez prowadzenie książki wyposażenia w sprzęt i narzędzia, czy też stosując zapisy w dowodach środków trwałych i nietrwałych PT.
Postępowanie w sprawie ustalenia odpowiedzialności za szkodę i jej wysokości wszczyna niezwłocznie bezpośredni przełożony pracownika.
Użycie przez pracownika bez zgody Pracodawcy narzędzi, sprzętu i pojazdów do celów nie związanych z jego pracą zawodową skutkuje pełną odpowiedzialnością materialną pracownika za wynikłe szkody lub zniszczenia.
WARUNKI PRZEBYWANIA NA TERENIE ZAKŁADU PRACY
§ 22. Przebywanie pracowników na terenie zakładu pracy i w miejscach prowadzenia prac na terenie gminy w godzinach pracy musi być uzasadnione i wykorzystywane dla realizacji przydzielonych zadań. W innym przypadku musi być obiektywnie usprawiedliwione. Po wejściu na teren zakładu pracy lub w miejsca prowadzenia prac na terenie gminy w celu świadczenia pracy pracownik musi niezwłocznie podjąć czynności zmierzające do faktycznego wykonywania pracy.
§ 23. Przebywanie pracowników na terenie zakładu pracy po godzinach pracy musi być uzasadnione, może mieć miejsce tylko w szczególnych wypadkach, po uzyskaniu zgody osoby upoważnionej.
§ 24. Przyjście na teren zakładu pracy pracownicy potwierdzają wpisem na liście obecności.
USPRAWIEDLIWIENIE NIEOBECNOŚCI W PRACY
§ 25. Przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecność pracownika w pracy są zdarzenia i okoliczności określone przepisami prawa pracy, które uniemożliwiają stawienie się pracownika do pracy i jej świadczenie, a także inne przypadki niemożności wykonywania pracy wskazane przez pracownika i uznane przez pracodawcę za usprawiedliwiające nieobecność w pracy.
Pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia.
W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę oraz także swojego bezpośredniego przełożonego o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy. Zawiadomienia tego pracownik dokonuje osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności albo drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego.
Niedotrzymanie wskazanego przewidzianego terminu może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika obowiązku, zwłaszcza jego obłożną chorobą połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników albo innym zdarzeniem losowym.
CZAS PRACY
§ 26.
1. Jako czas pracy należy rozumieć długość czasu, w liczbie jego jednostek, w ramach którego pracownik ma pozostawać do dyspozycji pracodawcy, na terenie zakładu pracy lub w innym miejscu, w celu świadczenia lub oczekiwania na świadczenie pracy.
2. Pracownik jest zobowiązany świadczyć pracę w czasie, ustalonym przepisami ustawy z dnia 21.11. 2008r.
o pracownikach samorządowych (Dz.U.Nr.223 poz.1458) oraz kodeksu pracy.
§ 27.
1. Ustala się następujące systemy czasu pracy, to znaczy zasady wykorzystania czasu pracy pracownika, obowiązujące w zakładzie:
– równoważny – stosowany do pracowników zatrudnionych na stanowiskach urzędniczych, pomocniczych, obsługi i robotniczych w pełnym wymiarze czasu pracy,
– podstawowy – dla pracownika zatrudnionego na stanowisku sprzątaczki w niepełnym wymiarze czasu pracy,
2. W Zakładzie ustala się 1 miesięczny okres rozliczeniowy.
§ 28.
1. W podstawowym systemie czasu pracy ustala się ramowe godziny rozpoczynania i kończenia pracy:
– rozpoczęcie: – zakończenie:
poniedziałek: 08.00 poniedziałek: 16.00
wtorek – piątek: 07.00 wtorek – piątek: 15.00
2. W podstawowym systemie czasu pracy osoby zatrudnionej na stanowisku sprzątaczki ustala się ramowe godziny rozpoczynania i kończenia pracy:
– rozpoczęcie: – zakończenie:
poniedziałek: 13.30 poniedziałek: 15.30
wtorek – piątek: 12.00 wtorek – piątek: 14.00
§ 29.
1. Szczegółowy harmonogram pracy ustala Pracodawca i w formie u niego przyjętej, informuje o dniach i godzinach pracy poszczególnych pracowników, obejmując harmonogramem okresy nie krótsze niż dwa tygodnie. Harmonogram podaje się do wiadomości nie później niż na 7 dni przed rozpoczęciem okresu rozliczeniowego
i kolejnego okresu kalendarzowego w okresie rozliczeniowym.
2. Dopuszcza się uzgodnienie pomiędzy pracownikami dogodnego dla nich rozkładu czasu pracy, z tym zastrzeżeniem, że zawiadamiają o zamianie pracodawcę na piśmie, przed rozpoczęciem wykonywania pracy.
3. Z uwagi na użyteczność społeczną wykonywanej pracy pracownik może zostać zobowiązany do wykonywania pracy w niedzielę albo święto. W takim przypadku indywidualny rozkład czasu pracy podawany jest do wiadomości na tydzień przed konieczną pracą w niedzielę albo święto i obejmuje tydzień, w którym ta niedziela albo święto występuje.
§ 30.
Pracodawca ustala wymiar i rozkład czasu pracy młodocianego zatrudnionego przy lekkiej pracy, uwzględniając tygodniową liczbę godzin nauki wynikającą z programu nauczania, a także z rozkładu zajęć szkolnych młodocianego.
Tygodniowy wymiar czasu pracy młodocianego w okresie odbywania zajęć szkolnych nie może przekraczać 12 godzin. W dniu uczestniczenia w zajęciach szkolnych wymiar czasu pracy młodocianego nie może przekraczać 2 godzin.
Wymiar czasu pracy młodocianego w okresie ferii szkolnych nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin w tygodniu. Dobowy wymiar czasu pracy młodocianego w wieku do 16 lat nie może jednak przekraczać 6 godzin.
Czas pracy młodocianego w wieku powyżej 16 lat nie może przekraczać 8 godzin na dobę.
Do czasu pracy młodocianego wlicza się czas nauki w wymiarze wynikającym z obowiązkowego programu zajęć szkolnych, bez względu na to, czy odbywa się ona w godzinach pracy.
Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy młodocianego jest dłuższy niż 4,5 godziny, przysługuje mu przerwa w pracy trwająca nieprzerwanie 30 minut, wliczana do czasu pracy.
Młodocianego nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych, w niedziele, święta ani w porze nocnej.
§ 31.
1. Pracownikom przysługuje 15 minutowa przerwa wliczana do dziennego czasu pracy. Przedział czasu przerwy dla każdej zmiany ustala Pracodawca.
2. Po upływie ósmej godziny pracy i nie później niż do upływu dziewiątej godziny pracy przysługuje pracownikowi 10 minutowa przerwa w pracy wliczana do czasu pracy.
3. Pracodawca może wprowadzić, w trybie obowiązującym przy zmianie regulaminu pracy, jedną przerwę nie wliczaną do czasu pracy, w wymiarze do 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych. Nastąpi też wówczas zmiana godzin zakończenia pracy, o których mowa w § 28 regulaminu.
§ 32. Pora nocna obejmuje czas pomiędzy godziną 22. 00 – 06. 00. Za pracę w porze nocnej pracownicy otrzymują dodatkowe wynagrodzenie zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa.
§ 33. Niedziele i święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od pracy. Za pracę w niedziele i święto uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godziną 06.00 w tym dniu, a godziną 06.00 dnia następnego. Święta przypadające w obowiązującym okresie rozliczeniowym w inne dni niż niedziele obniżają odpowiednio wymiar czasu pracy pracownika.
§ 34. Każdy pracownik ma obowiązek stawić się na stanowisku pracy w takim czasie, by w godzinie początkowej wynikającej z ustalonego dla niego harmonogramu był gotów niezwłocznie podjąć pracę. Niezwłoczne podjęcie pracy winno następować w wymaganej odzieży roboczej lub ochronnej.
URLOPY I ZWOLNIENIA OD PRACY
§ 35. Urlopy wypoczynkowe udzielane są w danym roku kalendarzowym, zgodnie z planem urlopów ustalonym w porozumieniu z pracownikami, z uwzględnieniem ich wniosków i słusznych interesów pracodawcy.
§ 36.
Pracownik może rozpocząć urlop wyłącznie po uzyskaniu pisemnej zgody pracodawcy na wniosku urlopowym.
Przesunięcie terminu urlopu poza termin wynikający z ustaleń może nastąpić na wniosek pracownika umotywowany ważnymi przyczynami.
Przesunięcie terminu urlopu jest także dopuszczalne z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy, jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy.
Jeżeli pracownik nie może rozpocząć urlopu w ustalonym terminie, z poniżej wymienionych przyczyn usprawiedliwiających nieobecność, pracodawca przesuwa urlop na termin późniejszy, a część urlopu nie wykorzystaną udzieli w terminie późniejszym:
a) czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby,
b) odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
c) powołania na ćwiczenia wojskowe albo na przeszkolenie wojskowe na czas do 3 miesięcy,
d) urlopu macierzyńskiego,
§ 37.
Urlopu nie wykorzystanego zgodnie z ustaleniami udziela się najpóźniej do końcu pierwszego kwartału następnego roku, a pracownik obowiązany jest ten urlop wykorzystać.
W razie niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, przysługuje ekwiwalent pieniężny.
§ 38. Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował.
§ 39. Urlop bezpłatny może być udzielony pracownikowi na jego umotywowaną prośbę, jeżeli nie spowoduje to zakłóceń w pracy. Decyzję o udzieleniu takiego urlopu podejmuje dyrektor w oparciu o opinię bezpośredniego przełożonego pracownika. Przy udzielaniu urlopu bezpłatnego dłuższego niż 3 miesiące strony Pracodawca ma prawo odwołania pracownika z urlopu z ważnych przyczyn.
§ 40. Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż czterech kalendarzowych dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Żądanie należy zgłosić najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu.
Łączny wymiar tego urlopu w ciągu roku kalendarzowego nie może przekroczyć czterech dni kalendarzowych niezależnie od ilości pracodawców.
§ 41.
1. Pracodawca zwalnia pracownika od pracy, o ile takie uprawnienie pracownika przewidują przepisy prawa. Pracownik w miarę możliwości powinien uprzedzić pracodawcę o konieczności zwolnienia od pracy na trzy dni naprzód przed planowaną nieobecnością i wskazać podstawę prawną uprawnienia.
2. Pracownik może być zwolniony od pracy na czas niezbędny do załatwienia ważnych spraw osobistych lub rodzinnych, które wymagają załatwienia w godzinach pracy. Zwolnienia udziela pracodawca, jeśli zachodzi taka potrzeba.
3. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 2, przysługuje pracownikowi wynagrodzenie, jeśli odpracował czas zwolnienia. Taka praca nie jest pracą w godzinach nadliczbowych.
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
§ 42. Pracodawca i pracownicy zobowiązani są do ścisłego przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów o ochronie przeciwpożarowej.
§ 43. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych
i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. Obowiązki podstawowe
i szczegółowe pracodawcy w zakresie BHP omówiono w § 7 i 8 Regulaminu. W szczególności pracodawca jest obowiązany:
Organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy.
Zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń.
Zapoznać pracowników z przepisami i zasadami BHP oraz przepisami o ochronie przeciwpożarowej.
Prowadzić systematyczne szkolenia pracowników w zakresie BHP.
Wydawać pracownikom, przed rozpoczęciem pracy, odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej
i higieny osobistej.
Wskazać pracownikowi odpowiednio zabezpieczone miejsce na przechowywanie odzieży i obuwia roboczego, własnego ubrania wierzchniego oraz przydzielonych narzędzi pracy.
Pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami są obowiązani znać, w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nich obowiązków, przepisy o ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.
Wyznaczyć pracowników do udzielania pierwszej pomocy oraz do wykonania czynności w zakresie ochrony przeciwpożarowej i ewakuacji pracowników oraz prowadzić ich szkolenie.
Konsultować z przedstawicielem pracowników działania w zakresie BHP i higieny pracy wymienione w art. 23711a kodeksu pracy.
§ 44. Obowiązki podstawowe i szczegółowe pracownika w zakresie BHP omówiono w § 10 i 11 Regulaminu.
W szczególności pracownik jest obowiązany:
– znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przeciwpożarowe, brać udział w szkoleniach w tym zakresie oraz poddawać się egzaminom w tym zakresie,
– wykonywać pracę zgodnie z przepisami bhp i p-poż oraz stosować się w tym zakresie do poleceń przełożonych,
– dbać o należyty stan używanych maszyn, urządzeń i narzędzi oraz porządek miejsca pracy,
– stosować środki ochrony osobistej,
– poddawać się okresowym badaniom lekarskim,
– niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym zagrożeniu bezpieczeństwa pracy lub pożarowym,
– w razie wypadku ostrzec współpracowników o niebezpieczeństwie, niezwłocznie zawiadomić przełożonego.
§ 45.
1. Ustala się wykaz rodzajów prac które powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby w celu zapewnienia asekuracji:
– prace wykonywane wewnątrz zbiorników, kotłów, silosów i urządzeń technologicznych które nie pozwalają na bezpośredni kontakt wizualny co najmniej z jednym pracownikiem.
– prace w pomieszczeniach w których występują gazy lub pary trujące, żrące albo duszące, przy których wykonywaniu wymagane jest stosowanie środków ochrony indywidualnej
– montaż, demontaż i naprawa pomp do wody i ścieków przy głębokościach większych od 2 m
2. Pracodawca prowadzi badania i pomiary czynników szkodliwych występujących na stanowiskach pracy oraz informuje pracowników o ich wynikach.
3. Pracownik ma prawo, po uprzednim zawiadomieniu przełożonego, powstrzymać się od wykonywania pracy gdy jej warunki nie odpowiadają przepisom BHP lub wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej w przypadku, gdy jego stan psychofizyczny nie zapewnia bezpiecznego wykonywania pracy i stwarza zagrożenie dla innych osób.
§ 46.
Pracodawca zabezpiecza pracownikom bezpłatnie odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony osobistej. Można przydzielić pracownikom używaną odzież roboczą z wyjątkiem obuwia, jeżeli zachowała ona właściwości użytkowe.
Pracownik jest obowiązany utrzymywać w należytym stanie przydzielone mu środki ochrony osobistej, odzież
i obuwie robocze. Pracodawca nie zapewnia ich prania, a zamiennie wypłaca pracownikowi kwartalnie ekwiwalent pieniężny w wysokości kosztów prania ustalonych na podstawie średniej ceny w okolicznych zakładach usługowych. Wysokość tego ekwiwalentu ustala się raz w roku. Tabele norm przydziału
i czasookresów prania stanowią załącznik nr 5 do regulaminu.
OCHRONA PRACY KOBIET I MŁODOCIANYCH
§ 47. Wykaz prac wzbronionych kobietom zawarty jest w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10.09.1996 r.
w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz.U.Nr.114 poz. 545
z późn. zmianami)
§ 48. Wykaz prac wzbronionych pracownikom młodocianym stanowi załącznik nr 1 do Rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 24.08.2004 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym i warunków ich zatrudnienia przy niektórych
z tych prac (Dz.U.Nr.200 poz..2047 z późn. zmianami).
PRZEPISY KOŃCOWE
§ 49. Przedmiotowy Regulamin wchodzi w życie z upływem 14 dni od dnia jego podania do wiadomości pracowników poprzez wywieszenie treści na tablicy ogłoszeń w siedzibie Pracodawcy, to jest od dnia 27 marca 2009 r.